Ο Apos στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον

Η Πυξίδα δεν έχει καταφέρει ακόμα να πάει στις ΗΠΑ αλλά το έχει πράξει νοερά μέσω φιλικών ιστολογίων. Στο En Union y Libertad ο Apos περιγράφει το ταξίδι του στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον και είχε την καλωσύνη να χαρίσει και σε εμάς μια γεύση από το «Μεγάλο Μήλο».

«Φτάσαμε χτες και η Νέα Υόρκη ήταν βροχερή.
Η πτήση καταπληκτική, γεμάτη χιλιάδες Έλληνες από εκείνους που έφυγαν πριν από 50 χρόνια και δεν άλλαξαν ούτε το τσεμπέρι στα μαλλιά. Μέτρησα τουλάχιστον 30 τσεμπέρια, 20 κομπολόγια και δύο σβηστά τσιγάρα στο χέρι από ανθρώπους που δεν αντέχουν άκαπνοι δέκα ώρες. (…)»

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

« Μια μικρή λίστα με τα πράγματα που μου αρέσουν σε αυτό το ταξίδι:

*Το χρώμα της φύσης στην καρδιά του Μανχάταν. Πραγματική πανδαισία. Μου θυμίζει αυτό που έγραφα παιδί στις εκθέσεις για το φθινόπωρο, για τα φύλλα που πέφτουν, για τα χρώματα, για το κρύο και τη μυρωδιά του χειμώνα που έρχεται. Και που στη δική μου πόλη χάθηκε για πάντα. Αν ποτέ υπήρξε…

*Το Brooklyn Heights. Μια γειτονιά-έργο τέχνης απέναντι από το «δάσος» με τους ουρανοξύστες. Εδώ γυρίζονται δεκάδες ταινίες, γιατί όλα είναι όπως τη δεκαετία του 1960.

*Οι κονκάρδες με τη φάτσα του Ομπάμα σε δεκάδες τσάντες. Νεαροί, νεαρές, φοιτητές, μαύροι (κυρίως), ακόμα και μεγαλύτεροι σε ηλικία έχουν καρφιτσώσει τον νέο πρόεδρο και ελπίζουν…

*Το MOMA με τη σύγχρονη τέχνη που πολλοί βλέπουν και ελάχιστοι (όπως βλέπω) καταλαβαίνουν. Και την Παρασκευή δωρεάν είσοδος με τον κόσμο να κάνει ουρά γύρω από τρία τετράγωνα.

*Που αγάπησα τα ταξί. Ελάχιστα το χρησιμοποιώ, αλλά νιώθω άνθρωπος.

*Που η πολυπληθής παρέα έχει αναπτύξει τάσεις ανεξαρτητοποίησης. Κοινώς, ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει και δεν ενοχλεί κανέναν. Έτσι περισσεύει χρόνος για μένα να δω το σόι μου.

*Που τα ισπανικά είναι σχεδόν πρώτη γλώσσα. Όπου τα μιλάς, κερδίζεις. Σε εξυπηρέτηση και ενδιαφέρον. (…)

» Τι με εκνευρίζει και πάλι στη Νέα Υόρκη:

*Που το φιλοδώρημα δεν περιλαμβάνεται στο λογαριασμό και δεν μπορώ να υπολογίσω με τίποτα πόσα να πληρώσω.

*Το have a nice day. Η πλέον κλισέ έκφραση.

*Το μετρό (subway). Χάλια το άφησα, χάλια το βρήκα και χάλια θα το ξαναβρώ.

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το βρείτεεδώ

«Το Ellis Island μου θύμισε τις Νύφες του Παντελή Βούλγαρη. Λίγο όμως, γιατί η πραγματική εικόνα των μεταναστών που έφταναν στις ΗΠΑ ήταν πολύ πιο άσχημη από αυτή που είδαμε στην ταινία. Είχε ενδιαφέρον ένα ντοκιμαντέρ που προβάλλουν στις αίθουσες του Μουσείου, όπου βλέπεις τη σκληρή πραγματικότητα της όλης διαδικασίας: Από τη στιγμή που άφηναν το χωριό τους μέχρι να φτάσουν στις ΗΠΑ. (…)

» Επόμενοι σταθμοί το Chinatown και το Soho-Tribeca. Το Chinatown εμένα πουθενά στον κόσμο δεν με τρελλαίνει. (…)

» Soho-Tribeca ονειρεμένες γειτονιές με ωραίο χρώμα, ατμόσφαιρα, κόσμο, μαγαζιά. Η παρέα χάθηκε στα μαγαζιά και εγώ γύριζα με τη μηχανή να φωτογραφίζω αυτά τα υπέροχα σπίτια με τις αθάνατες σκάλες-εξόδους κινδύνου. (…)

» Ένα βράδυ πήγαμε και σε μια off Βroadway παράσταση. To Fuerza Bruta, το οποίο έχει φτιάξει ένας από τους δημιουργούς του De la Guarda. (…)».

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετεεδώ.

«Επόμενος σταθμός, η Washington DC. Νοικιάσαμε αυτοκίνητο από τη Νέα Υόρκη για να καλύψουμε μια απόσταση γύρω στα 400χλμ (αν έκανα σωστά τη μετατροπή από τα μίλια).

» Στη διαδρομή διασχίσαμε New Jersey, Delaware, Pennsylvania και Maryland. Τεράστιοι δρόμοι, συνεχώς έργα, συνεχώς γέφυρες, συνεχώς σερίφηδες να κυνηγούν τους γρήγορους, συνεχώς φορτηγά. Αλλά τι φορτηγά: γυαλισμένα, πεντακάθαρα, επιβλητικά. Και το όριο σταθερά στα 55 μίλια. Και ούτε ίχνος από Ηarley Davidson, όπως ορισμένοι ήλπιζαν.

» Τα χρώματα των δένδρων στη διαδρομή ήταν όλα τα λεφτά. Αν είχαμε πάει λίγες εβδομάδες νωρίτερα, θα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό το θέαμα.

» Φτάσαμε στην Washington DC, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα όμορφη. Είναι σαφώς πιο… πόλη με μικρότερα κτίρια, σχεδόν καθόλου ουρανοξύστες και λιγότερη κίνηση, αλλά ως εκεί.

» Βεβαίως τα γνωστά κτίρια είναι εντυπωσιακά, αλλά σου βγαίνει το λάδι για να τα δεις όλα. Από το Λευκό Οίκο, στο Lincoln Memorial και από εκεί στο Κογκρέσο είναι κανά πακέτο τσιγάρα δρόμος (για όσους καπνίζουν).

» Πολύ άπλα όμως και ατελείωτο πράσινο. Και ατελείωτα Μουσεία, για τα οποία ασφαλώς δεν φτάνει μια ολοήμερη εκδρομή όπως η δική μας.

» Στο Λευκό Οίκο και στο χώρο του Κογκρέσου έχουν ήδη αρχίσει οι ετοιμασίες για την ορκωμοσία του Ομπάμα. Πλάκες αλλάζουν, πεζοδρόμια καθαρίζονται, κάγκελα βάφονται. (…)

» Στο σημείο όπου είναι το Lincoln Memorial ζει κανείς ένα κομμάτι της ιστορίας, αν θυμηθεί την ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις. (…)

» Όμως και το αγαλμα του Λίνκολν είναι εκπληκτικό. Πελώριος, κάθεται ήρεμος και κοιτάζει το κενό. Και από κάτω όλοι εμείς οι χαζοτουρίστες να παλεύουμε για μια φωτό.

» Στην πόλη βρίσκονται και τα περισσότερα ομοσπονδιακά υπουργεία. Τεράστια κτίρια, τα περισσότερα κλασσικού ρύθμου. Πολύ τεράστια όμως. Τόσο που σε κουράζουν τελικά.

» Το τελευταίο κτίριο που είδαμε ήταν του FBI, δυστυχώς είχε πέσει νύχτα (από το μεσημέρι περπατάγαμε) και δεν έβγαλα φωτό.»

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

«Χτες βρεθήκαμε στο Central Park με βροχή. Νομίζω ότι είχα τη μοναδική ευκαιρία να το δω εντελώς άδειο. Καθημερινή ήταν βέβαια, αλλά και πάλι κάποιον θα περίμενες να δεις. Τίποτα όμως.

Στα σημεία που κινηθήκαμε δεν υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος. Εκπληκτική εικόνα αν σκεφτεί κανείς ότι λίγα μέτρα πιο έξω ήταν η Νέα Υόρκη.

» Μετά πήγαμε στο Metropolitan, όπου γινόταν της τρελλής. Είναι όμως πλήρες ως Μουσείο. Βλέπεις κάτι από όλους σχεδόν τους πολιτισμούς που πάτησαν το πόδι τους στη Γη τα τελευταία 4.000 χρόνια. Και πολλή ζωγραφική. (…)»

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

«Αφήσαμε πίσω μια Νέα Υόρκη πηγμένη στην ομίχλη και επιστρέψαμε. Αυτή η ομίχλη μας έκανε να περάσουμε σχεδόν δύο ώρες μέσα στο αεροπλάνο μέχρι να πάρει σειρά απογείωσης.

» Από το παράθυρο πρέπει να μέτρησα τουλάχιστον 30 αεροπλάνα να περιμένουν ουρά να απογειωθούν – τόσα μπορούσα να διακρίνω μέσα στην ομίχλη. Έτσι είναι τα ταξίδια». (…)

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Καιόλες οι φωτογραφίες του Apos βρίσκονται εδώ.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ