Τελικά γιατί να μην το κάνεις;

Πήρα τηλέφωνο τη φίλη μου την Αθηνά, που γιορτάζει σήμερα και ξεκίνησα να γράφω λίγο πριν ξεκινήσει το παιχνίδι της εθνικής μας. Λίγο περίεργο μεν γιατί συνήθως γράφω μετά το παιχνίδι. Κάτι που δεν έκανε βέβαια χθες. Θα σας εξηγήσω και θα καταλάβετε ότι δεν είναι καθόλου περίεργο. Το σίγουρο είναι ότι θα βγουν και τα δύο μαζί οπότε υπάρχει διαφορά, αλλά ήταν τέτοια η πρεμούρα μου με την βλακεία που έκανα που πλέον δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό.

Για να μην σας κουράζω άλλο αναφέρομαι σε μία συνέντευξη που έδωσα σήμερα το πρωί σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Όπως είναι φυσικό δεν είχα σηκωθεί πρωί πρωί για να πάρω εφημερίδα και να ενημερωθώ σε ότι έχει να κάνει με τα του Μουντομπάσκετ.

Με αποτέλεσμα να κάνω τη γκάφα και να πω ότι δεν είναι καθόλου σωστό να διαλέγεις αντιπάλους και όπως έχει γίνει όλες τις άλλες φορές όποιος το κάνει στο τέλος το πληρώνει.

Το σίγουρο είναι ότι αν θέλεις να θεωρείσαι παγκόσμιος πρωταθλητής πρέπει να τους κερδίσει όλους. Αλλά από την άλλη όταν σου δίνεται η ευκαιρία να αποφύγεις τους δύσκολους αντιπάλους που μπορούν να σου στερήσουν την προσπάθεια για μετάλλιο γιατί να μην το κάνεις;

Για όσους δεν γνωρίζουν αν χάσουμε στο παιχνίδι εναντίον της Ρωσίας, γλιτώνουμε (πιθανότατα) την Αμερική και την Ισπανία. Δύο ομάδες που κακά τα ψέματα είναι πάρα πολύ καλές και όπως και εμείς είναι από τους βασικούς διεκδικητές μεταλλίου.

Οπότε τι κάνεις; Πραγματικά δεν ξέρω. Για αυτό είναι καλύτερα μερικές φορές να μασάς παρά να μιλάς.

Αυτό που ελπίζω να μην κάνουμε είναι άλλο ένα παιχνίδι σαν το χθεσινό. Σε ότι έχει να κάνει αναφορικά με την άμυνα που δυστυχώς δεν ήμασταν πολύ καλοί. Δώσαμε πάλι την ευκαιρία σε έναν παίκτη να μας κάνει ότι θέλει και να βάζει πάρα πολλούς πόντους σε ένα ημίχρονο.

Δεν θα ήθελα να πω κάτι για το χθεσινό ματς, γιατί λίγο πολύ όλοι είδατε τι έγινε.

Η συνέχεια μετά το παιχνίδι με την Ακτή Ελεφαντοστού…

(Βέβαια θα πρέπει να σας επισημάνω ότι δεν είμαι φανατικός αναγνώστης εφημερίδων και ευτυχώς που υπάρχουν οι καλοί φίλοι που σε ξελασπώνουν στις δύσκολες στιγμές. Το λέω αυτό γιατί αν δεν μιλούσα με τον πολύ καλό μου φίλο Νίκο δεν θα καταλάβαινα ποτέ την γκάφα που έχω κάνει με την επιλογή ομάδων. Αυτό σαν μία μικρή παρένθεση λίγο πριν την ανάλυση του παιχνιδιού…)

Όπως ακριβώς το περίμενα το παιχνίδι δεν χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης, αφού ήταν μία πάρα πολύ εύκολη νίκη. Έδωσε τη δυνατότητα στους προπονητές να δοκιμάσουν διάφορα σχήματα που μπορεί να μην τα βλέπαμε ποτέ. Όπως η 5άδα με 4 ψηλούς παίκτες και έναν πλεϊμέικερ.

Ελπίζω αυτό να βοηθήσει πάρα πολύ στην ψυχολογία των απιδιών για τη συνέχεια.

Αλλά θα μου πεις ποια συνέχεια. Εδώ δεν ξέρουμε τι είναι σωστό να γίνει. Συνήθως όλοι παίζουν για να κερδίσουν και τώρα με το να χάσεις έχεις πολλές περισσότερες ελπίδες για καλύτερη πορεία. Τι να πω…

Καλύτερα να μην πω τίποτα γιατί η αφέλεια μου παρεξηγείται κιόλας. Αυτά για τώρα ανυπομονώ να δω και εγώ τη συνέχεια. Πόσο ενδιαφέρον είναι το μπάσκετ ε;

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ